บทที่ 216

เฉิงอี๋ว์มองสีหน้าของเขาผ่านกระจกมองหลังแล้วเอ่ยปากขึ้น “ในเมื่อตัดใจจากคุณเหยียนไม่ได้ ทำไมไม่เอ่ยปากรั้งเธอไว้ล่ะครับ”

“ต้องให้คุณบอกด้วยเหรอ?” เนี่ยเหยียนเซินสวนกลับไปหนึ่งประโยค

ถ้าเอ่ยปากแล้วได้ผล เขาคงพูดไปนานแล้ว

เฉิงอี๋ว์ได้แต่ลูบจมูกตัวเอง แล้วตั้งใจขับรถต่อไปอย่างเงียบๆ ไม่พูดอะไรอีก

“คุณไ...